Με λαμπρότητα εορτάστηκε και φέτος η ανάμνηση του θαύματος της Παναγίας της Παραμυθίας στον Ι. Ν. Αγ. Θεράποντος στου Ζωγράφου με την τέλεση κατανυκτικής ιεράς αγρυπνίας το βράδυ της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου 2020 ιερουργούντος του Θεοφ. Επισκόπου Ευρίπου κ. Χρυσοστόμου καθώς και πλήθους πιστών που συνέρρευσαν από όλο το λεκανοπέδιο για τιμήσουν το πιστό αντίγραφο που υπάρχει στον Καθεδρικό Ναό του Ζωγράφου από το 2006, προερχόμενο από την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους (στο επίσημο κανάλι του ναού μας στο You Tube μπορείτε να δείτε ολόκληρη την αγρυπνία σε μαγνητοσκόπηση). εδώ… και Φωτογραφίες εδώ…
Ο Θεοφιλέστατος στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην καθημερινή παρουσία της Υπεραγίας Θεοτόκου στη ζωή μας ως προστάτης, βοηθός και στήριγμα των ανθρώπων για να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες, τα βάσανα και τα προβλήματα του βίου. Γι αυτό και η ανάμνηση του θαύματος της Παναγίας της Παραμυθίας αποτελεί ευκαιρία για να τιμήσουμε για μια ακόμη φορά το πρόσωπο της Παναγίας – Μητέρας μας η οποία και μέσα από αυτό το θαύμα στους μοναχούς της Μονής Βατοπεδίου έδειξε την ευεργετική της αγάπη και σκέπη.
Ήταν αρχές του 14ου αι., στις 21 Ιανουαρίου, όταν τελείωσε ο Όρθρος. Οι πατέρες αποσύρθηκαν στα κελιά τους για να αναπαυθούν, μέχρι να αρχίσουν τα καθημερινά τους διακονήματα. Τότε θα ανοιγόταν και η πύλη της Μονής. Δεν γνώριζαν ότι έξω από αυτήν παραμόνευαν πειρατές, που την είχαν περικυκλώσει, έτοιμοι να εισβάλλουν και χωρίς δισταγμό να καταστρέψουν τα πάντα.
Στο ναό βρισκόταν μόνος ο Ηγούμενος, αφοσιωμένος στην προσευχή του. Πετάχτηκε ξαφνικά ακούγοντας μια φωνή, που δεν έμοιαζε με φωνή ανθρώπου. Έντρομος κοίταξε γύρω του. Δεν είδε κανέναν. Εξάλλου κανένας δεν ήταν μέσα στο ναό. Και όμως κάποιος μίλησε. Συγκέντρωσε την προσοχή του και γεμάτος φόβο κατάλαβε ότι η φωνή προερχόταν από την εικόνα της Θεομήτορος. Με ευλάβεια τέντωσε το αυτί του για να ακούσει. Άκουσε τότε τη φωνή της Παναγίας να λέει: «Μην ανοίξετε σήμερα την πύλη της Μονής, αλλά αφού ανεβείτε στα τείχη, να διώξετε τους πειρατές». Κατάπληκτος ο Ηγούμενος προσήλωσε τα μάτια του στην εικόνα της Θεοτόκου. Αντίκρυσε τότε ένα εκπληκτικό θαύμα. Η μορφή της Παναγίας ήταν ζωντανή. Το βρέφος Ιησούς που κρατούσε στα χέρια της πήρε και αυτό ζωή. Κίνησε το δεξί του χέρι και έκλεισε το στόμα της αγίας Μητέρας του, στρέφοντας προς αυτήν με μεγάλη αυστηρότητα το φωτεινό πρόσωπό Του.
Μια γλυκιά παιδική φωνή ακούστηκε να λέει: «Μη, Μητέρα μου, μην τους το λες. Άφησε τους να τιμωρηθούν, όπως τους αξίζει, γιατί αμελούν τα μοναχικά τους καθήκοντα». Τότε η Κυρία Θεοτόκος με μεγάλη μητρική παρρησία προς τον μονογενή Υιό της, σήκωσε ελαφρά το χέρι, συγκράτησε το χεράκι του, έκλινε λίγο προς τα δεξιά το θείο της πρόσωπο και επανέλαβε πιο έντονα: «Μην ανοίξετε σήμερα την πύλη της Μονής, αλλά αφού ανεβείτε στα τείχη, να διώξετε τους πειρατές. Και κοιτάξτε να μετανοήσετε, γιατί ο Υιός μου είναι οργισμένος μαζί σας». Επανέλαβε δε και για τρίτη φορά την προειδοποίηση: «Σήμερα, μην ανοίξετε την πύλη της Μονής…». Μετά το διάλογο η Κυρία Θεοτόκος και το Πανάγιο Βρέφος της αποκαταστάθηκαν στη στάση που προαναφέρθηκε πάλι σαν εικόνα.
Ο Ηγούμενος γεμάτος θαυμασμό συγκάλεσε όλους τους Πατέρες, διηγήθηκε σ’ αυτούς τα υπερφυσικά γεγονότα που συνέβησαν και τους επανέλαβε τα λόγια που είχε ακούσει από τα χείλη της Παναγίας και του Θείου Βρέφους προς την Μητέρα του. Όλοι με κατάπληξη στράφηκαν προς το μέρος της θαυματουργού εικόνας. Και η κατάπληξη τους αυξήθηκε. Η παράσταση της εικόνας είχε μεταμορφωθεί. Η σύνθεση μεταβλήθηκε ολοκληρωτικά και δεν έμοιαζε καθόλου με την παλαιά εικόνα. Διατηρήθηκε η μορφή όπως φαίνεται σήμερα. Η Παναγία να κρατά το χέρι του Χριστού κάτω από το στόμα της και να κλίνει το κεφάλι της δεξιά για να το αποφύγει. Η έκφραση του προσώπου της είναι γεμάτη απέραντη επιείκεια, αγάπη, συμπάθεια και μητρική στοργή. Ο Χριστός παρόλο που παριστάνεται ως βρέφος έχει αυστηρό πρόσωπο ως Κριτής, κάτι που σπάνια παρουσιάζεται σε αγιογραφίες.
Η εικόνα αυτή είναι πράγματι αχειροποίητος, διότι κατασκευάστηκε στη μορφή που είναι σήμερα, όχι από ανθρώπινο χέρι, αλλά από τη Χάρη του Θεού, μετά τη θαυματουργική επέμβαση της Παναγίας μας για τη διάσωση της Μονής. Ονομάστηκε «Παναγία Παραμυθία», δηλαδή Παρηγορήτρια.
