Open/Close Menu Επίσημη Ιστοσελίδα

Βρετανοϊσραηλίτες

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Μία παράδοξη Προτεσταντική κίνηση καί θεωρία

Παρατηρώντας κάποιος τό παγκόσμιο Προτεσταντικό σκηνικό τόσο ὡς πρός τή σύγχρονη διάρθρωσή του, ὅσο καί ὡς πρός τήν ἱστορική του ἐξέλιξη, θά συναντήσει ἀρκετές παρά- δοξες κινήσεις καί θεωρίες. Μιά ἀπ’ αὐτές τίς παράδοξες θεωρίες πού ἀναπτύχθηκαν μέσα στό εὐρύτερο Προτεσταντικό ἔδαφος εἶναι καί ἡ αὐτοαποκαλούμενη κίνηση τῶν Βρετανο- ϊσραηλιτῶν (British Israelism).

Οἱ ἱστορικές ἀπαρχές τῆς ἐν λόγω θεωρίας ἀρχίζουν στά τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα. Δημιουργός της ὑπῆρξε ὁ Ἄγγλος Richard Brothers (1757 – 1824)[1] καί στή συνέχεια ἀναπτύχθηκε καί διαδόθηκε κατά τό δέκατο ἔνατο καί τόν εἰκοστό αἰῶνα .

Βασική θέση τῆς θεωρίας περί Βρετανοϊσραηλιτῶν, ἀπό τήν ὁποία ἔλαβε καί τό ὄνομά της, ἀποτελεῖ ὁ ἰσχυρισμός της, ὅτι ὅλοι οἱ Βρετανοί ὑπήκοοι ἀνά τήν ὑφήλιο καί οἱ λευκοί Προτεστάντες τῆς Βορείου Ἀμερικῆς εἶναι ἀπόγονοι τῶν δέκα φυλῶν τοῦ Βορείου Βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ πού διασκορπί -στηκαν μετά τήν καταστροφή του ἀπό τούς Ἀσσυρίους τό 722 π.Χ. Ἀπόγονοι αὐτῶν τῶν φυλῶν, ἰσχυρίζεται ἡ κίνηση, ἦταν τά διάφορα φῦλα πού ἦλθαν στή Μεγάλη Βρετανία ὅπως Ἄγγλοι, Σάξωνες, κ. ἄ. Αὐτοί ἑνώθηκαν μέ τούς αὐτόχθονες πληθυ- σμούς καί δημιούργησαν τή Βρετανική αὐτοκρατορία.

Ἡ Βρετανική ναυτική ἐπέκταση, ἡ δημιουργία τῶν Βρε- τανικῶν ἀποικιῶν ἀνά τόν κόσμο, ἡ Βρετανική κοινοπολιτεία ἀργότερα, μαζί μέ τούς λευκούς Προτεστάντες τῆς Βορείου Ἀμερικῆς, ἀποτελοῦν, κατά τήν ἐν λόγω κίνηση, τήν ἐκπλή ρωση τῆς ὑπόσχεσης καί τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ στούς Πατριάρχες (Γεν. 12, 1-3. 17,5. 28, 14. 32, 12), ὅτι οἱ ἀπόγονοί τους θά ἦταν σάν τήν ἄμμο τῆς θάλασσας[2].

Οἱ ἰσχυρισμοί αὐτοί, βεβαίως, εἶναι ἀπολύτως ἀντιγρα- φικοί[3]. Οἱ ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ στούς Πατριάρχες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶχαν χριστολογική προοπτική στά πλαίσια τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας. Κληρονόμοι τῶν ἐπαγγε -λιῶν κατά τήν Ἁγ. Γραφή (Ρωμ 4, 13-25, Ἐφεσ 3,6. Γαλ 3,16-18) καί τούς ἁγίους Πατέρες[4] εἶναι ὅλοι οἱ χριστιανοί ἀδιακρίτως ἐθνικῆς καταγωγῆς.

Ἐπιπλέον, ὁ ἰσχυρισμοί αὐτοί εἶναι καί κυριολεκτικῶς ἀνι- στόρητοι καί παράλογοι. Κανένα ἱστορικό, ἐθνολογικό, γλωσ- σολογικό κ.ἄ. στοιχεῖο δέν τούς ἐπιβεβαιώνει .

Στά χρόνια πού ἀκολούθησαν κατά τήν ἀνάπτυξη καί διάδοση τῆς θεωρίας κάποιος βλέπει ὅτι: α) ἡ ἐν λόγω θεωρία πρόσφερε ἕνα ἰδεολογικο-θρησκευτικό πλαίσιο νομιμοποίησης τῆς ἀποικιοκρατικῆς πολιτικῆς τοῦ Βρετανικοῦ στέμματος, β) δέν ἀπουσίασε ἕνα εἶδος μεσσιανικοῦ – ἀποκαλυπτικοῦ στοι -χείου στόν ἰδεολογικό της ὁρίζοντα[5], καί γ) δυστυχῶς συνδυά- στηκε σ’ ἐπιμέρους κινήσεις καί μέ διάφορες ρατσιστικές ἀντι -λήψεις[6].

Ὁλοκληρώνοντας τή μικρή αὐτή ἀναφορά μας, πρέπει νά ἐπισημάνουμε, ὅτι τήν ἐν λόγω θεωρία περί Βρετανοϊσραη -λιτῶν (BritishIsraelism) τήν ἀσπάζονταν καί ὁ Herbert W. Armstrong ὁ ἱδρυτής τῆς προτεσταντικῆς αἵρεσης « Παγκό- σμιος Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ »[7]. Ἡ ἴδια, ἐπίσης, θεωρία ἔχει γίνει ἀποδεκτή στήν Εὐρώπη καί ἀπό ὁρισμένες Πεντηκοστιανές ὁμάδες[8].

Σημειώσεις

[1]. Βλ.Rüdiger Hauth(Hrsg), Kompaktlexikon Religionen, 1998, σσ. 67- 68. L. A. Nichols – G. A. Mather – A. J. Schmidt, Encyclopedic Dictionary of Cults, Sects and World Religions, 2006, σ. 360 .

[2]. Βλ. J. Gordon Melton, Encyclopedik Handbook of Cults in America, 1992, σ. 70 .

Irving Hexham, Pocket Dictionary of New Religious Movements, 2002, σ. 29 .

[3].Πρβλ.Walter Martin, The Kingdom of the Cults, 1985, σσ. 310-316.

[4].Βλ. Ἁγ. Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας, Γλαφυρά εἰς τήν Γένεσιν, 4, PG 69, 189C.

[5]. Βλ. Irving Hexham, Pocket Dictionary, ὅπ.π.,, σ.29.

[6]. Βλ. J. Gordon Melton, Encyclopedik Handbook, ὅπ. π., σ. 78.

[7]. Βλ. K. Hutten, Seher, Grübler, Enthusiasten,196610, σ. 202. H.Gasper – J. Müller- F.Valentin, Lexikon der Sekten, Sondergruppen und Weltanschauungen, 20017, στ. 1147 .

[8]. Βλ. Panorama der neuen Religiösität, 2001, σ. 463 .

© Ι. Ν. Αγ. Θεράποντος Ζωγράφου - Powered by Eshoped

Ακολουθήστε μας: